De  voorstelling heeft het karakter van een middag/avond in een vooroorlogs cabaret, bijvoorbeeld La Gaité in Theater Tuschinski. Er is een klein podium en in de zaal stoelen rond tafeltjes. Het publiek telt circa zestig bezoekers. De aankleding is 20 á 30-er jaren, met veel Art Deco. Er zijn conferences en liedjes met een live-band op het podium en ook krijgt het publiek een aantal korte films voorgeschoteld met (Polygoon)-nieuws en silent-movies.

(A) Ons verhaal gaat over Abraham Tuschinski, een immigrant uit Polen. Hij komt hier in Rotterdam aan in 1904 als hij achttien jaar oud is; achttien jaar jong. In de muziek hoor je twee dingen die zijn leven tekenen: droefheid en kracht. Want wat Tuschinski in enkele decennia meemaakt en weet neer te zetten grenst aan het onmogelijke. Hij zet Rotterdam op de kaart als filmstad met een serie prachtige bioscopen.

Veel mensen denken dat Tuschinski een Amsterdammer is, omdat daar nu nog het Tuschinski Theater staat. Maar dat is een wijdverbreid misverstand. Tuschinski is in hart en nieren een Rotterdammer, en dat zullen we laten zien. Een Poolse Rotterdammer zelfs! En Polen hebben een onverwoestbaar doorzettingsvermogen, en zeker Rotterdamse Polen. Laat maar horen!