(A)  Als hij aankomt op het Maasstation in Rotterdam, wordt hij verwelkomt door Poolse immigranten die hier al langer zijn. Een van hen is een vriendelijke man die hem een baan aanbiedt in de vestenmakerij. Hij kan meteen aan de slag.

Abraham werkt keihard in de kleermakerij en daarnaast besteedt hij ook tijd aan het rondleiden van nieuwe immigranten uit Polen. Zo leert hij wat de landverhuizers nodig hebben: geen pak, maar een dak.

Pension Polski

(I) Met het geld dat hij die eerste maanden verdient, laat hij al in maart 1905 zijn vrouw Manja overkomen. En samen met Manja begint hij een pension: 'Hotel Polski’ in de Nadorstraat 27c. Dat is waar nu de Schouwburg staat, oftewel Theater Rotterdam. Het was een pension met een koosjere keuken en dus ideaal voor de vele Oost-Europese joden die op de boot naar de Verenigde Staten wachten. Het pension breidt snel uit van 35 bedden naar 350 bedden en wordt een opvangplek voor vele migranten. De Tuschinski’s verdienen goed.

Ze krijgen in 1906 hun eerste kind, een zoon, die ze Wolf noemen, naar zijn opa. Later zou hij Will of Willy gaan heten. Twee jaar later krijgen ze een tweeling, twee jongens, Meijer en Nathan. Maar dan komt de eerste grote klap. Want de jongens hebben allebei een slechte gezondheid en sterven op jonge leeftijd. Meijer al na tien maanden en Nathan als hij drie jaar oud is. Hun hele verdere leven voelen Abraham en Manja Tuschinski dat verdriet en het zal hun leven bepalen, zo denken wij. Manja gaat helemaal op in de verzorging van hun enige zoon Willy en Abraham probeert zijn verdriet te verwerken door zich in zijn werk te storten: in een nieuw project: het filmtheater. 

Tragedie